تفاوت‌های تحصیل در چین و ایران

تحصیل در چین و ایران دارای تفاوت‌های بسیاری است که می‌تواند به دلایل فرهنگی، تاریخی و دسترسی به منابع آموزشی باشد. در چین پس از دوره دبیرستان، اکثر دانش‌آموزان با شرکت در آزمون ورودی تحصیل در دانشگاه به رشته دلخواهشان می‌پردازند. به عنوان مثال، دانشگاه هایی مانند تسینگ‌هوا و فودان به رشته‌های تخصصی علمی مشغول هستند، در حالی که دانشگاه پکن به صورت کلی به تحصیلات انسانی متمرکز است. با این حال، چین دارای شبکه وسیعی از مدارس عمومی و خصوصی برای تحصیل دانش‌آموزان در دوره ابتدایی و متوسطه نیز می‌باشد.

در مقابل، در ایران برای ورود به دانشگاه، بیشتر دانش‌آموزان نیاز به شرکت در آزمون ورودی سراسری دارند که با رتبه بندی، دانشگاه‌های دولتی و خصوصی، بر اساس تخصص، علوم، مهندسی، پزشکی و مدیریت تقسیم می‌شوند. همچنین، با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی، دانشگاه های خصوصی نیز بسیار محبوب است. دانشگاه هایی مانند دانشگاه تهران و شریف دانشگاه های برجسته ای در ایران هستند که در بیشتر رشته‌های تخصصی مشغول هستند.

در چین، مقررات تصحیح درآمد واحد است که برای تخصص‌های فنی و علومی تدوین شده است و اهدافی را دنبال می‌کند که این افراد باید دقیقاً به چه میزانی از ارتباط پذیرایی و حقوق دسترسی داشته باشند. به عنوان مثال، در رشته‌هایی مانند مهندسی برق، صنایع و عمومی تحصیل کنندگان به اندازه کافی و به تعداد جذابی برای صنایع و شرکت‌ها در دسترس هستند.

در مقابل، در ایران محدودیت‌های متنوعی برای ارتباط با بخش خصوصی وجود دارد و بسیاری از دانشجویان پس از فارغ التحصیلی تمایل دارند که به دستاوردهای خود در بخش عمومی و دولتی تأکید کنند. با این حال، دانشجویان ایرانی در زمینه‌هایی مانند تحقیقات و پژوهش دستاوردهای بسیاری داشته و در سطح جهانی شناخته شده‌اند.

بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که تفاوت‌های تحصیل در چین و ایران در بسیاری از جوانب، شامل روش‌های ورود به دانشگاه، توانایی دستیابی به منبع آموزشی و محدودیت‌های مربوط به شرایط اقتصادی و ارتباط با بخش خصوصی است. هر چند، هر دو کشور دارای دانشجویان با استعداد بسیاری هستند که در زمینه‌های گوناگون دستاوردهای بزرگی داشته‌اند.

سیستم آموزشی چین و ایران

سیستم آموزشی ایران و چین دو کشور با واقعیت هایی متفاوت هستند. در حالی که سیستم آموزشی ایران به شکل تئوریک و تکنیکی جدی مورد توجه قرار گرفته است، اما این سیستم آموزشی هنوز با تعدادی از عوامل فرهنگی و سیاسی محدودیت هایی روبروست. اما در چین، رویکرد گرایش به سمت شایسته ملاقات خانواده و تجربه های کاربردی در مسیر آموزشی است.

یکی از مهمترین تفاوت ها بین سیستم آموزشی دو کشور نحوه معرفی مضمونات مختلفی است که قوانین و مقررات کشور از آن ها تعیین می کند. در حالی که در سیستم آموزشی ایران مضمونات مدرسه ای از شش ساله تا حدود پایان دوره دانشگاهی مشخص شده است، این موضوع در سیستم آموزشی چین به شدت آزادانه است. شما می توانید از انتخاب خود در مورد مضمونات مناسبتر و بر اساس تمایلات شخصی خود جهت پیشرفت اجتماعی و شغلی بهره بگیرید.

سیستم آموزشی چین و ایران در این زمینه نیز تفاوت هایی دارند که می توان به اهمیت اخلاقی نکات اجتماعی در آموزش به عنوان نمونه اشاره کرد. در حالی که در حال حاضر در سیستم آموزشی ایران، نمونه های شایع اخلاقی و برای بازار کار مفید را به عنوان مولفه ای از تربیت آموزش داده می شود، در سیستم آموزشی چین به شدت تاکید می شود که اخلاقیات و اهمیت آن در زندگی هر فرد نباید در آموزش دور از ذهن باشد.

در نهایت، بهره برداری از تجربه های به دست آمده در سیستم آموزشی چین و ایران می تواند از مواصلات و تمایلات پست حکومتی و دولتی، در پیشرفت دو چشمه شغلی و تعلیم و تربیت جامعه مفید باشد.

قیمت تحصیل در چین و ایران

در چین، قیمت تحصیل برای دوره های کارشناسی از یک دانشگاه معمولا در محدوده ۳ تا ۸ هزار یوان چینی در سال است. این هزینه برای دوره های پسادکتری، افزودنی های تحصیلی و دوره های علمی پیشرفته جزو شرایط دقیق تر قرار می گیرد. در صورتی که دانشجوی خارجی باشد، هنگامی که طرح تحقیقاتی یا نرم افزاری شروع می شود، دانشجوی برخی از هزینه ها را باید بپردازد.

در ایران، هزینه های تحصیل برای هر دوره بسته به دانشگاه و رشته تحصیلی متفاوت است. در دانشگاه های دولتی، دانشجویان باید فقط در واحدهای آموزشی خود ثبت نام کنند. هزینه های شامل شهریه، پرداخت دستمزد استاد، هزینه های آموزشی و ... بسته به واحد آموزشی متفاوت است. در دانشگاه های غیر دولتی، هزینه های تحصیل بیشتر است و تحصیل در آنها بر اساس فرایند پرداخت مالیاتی است.

همچنین، دولت در صورت تایید دانشجو در دانشگاه های دولتی، معوقات آنها را پرداخت خواهد کرد. در مقابل، پرداخت هزینه تحصیلی برای دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد در دانشگاه های خصوصی بسیار بالاست و بیشتر از میانگین متعارف در دانشگاه های دولتی است.

از نظر هزینه تحصیل در چین و ایران، دانشگاه های دولتی در ایران هزینه های کمتری نسبت به همتایان خصوصی خود دارند، در حالی که در چین هزینه های تحصیلی در دانشگاه های دولتی بسیار کمتر از میانگین متعارف است. به علاوه، برخی دانشگاه های چینی برای دانشجویان خارجی بورسیه های آموزشی را فراهم می کنند.

کیفیت آموزش در چین و ایران

ایران و چین به عنوان دو کشور با جمعیت بسیار بالا و رشد اقتصادی پیشرفته، سیستم آموزشی قوی و چشمگیری دارند. با این حال، کیفیت آموزش در این دو کشور قابل مقایسه نیست. در چین، از نظر رتبه بندی سازمان جهانی بهداشت، سیستم آموزشی بسیار قویی دارد و متوسط ​​رتبه بندی دانش آموزان آن بسیار بالاتر از ایران است.

با در نظر گرفتن اینکه چین دارای یکی از بزرگترین جمعیت های جهان است، آموزش به عنوان یکی از اولویت های اصلی بودجه ای کشور تلقی می شود. این اولویت با توجه به اهمیت آن برای رشد اقتصادی به ویژه در زمینه فناوری و نوآوری برای کشور به صورت عمده توسعه یافته است. مدارس در چین با داشتن سطحی بالا از ارائه دانش ذاتی و علمی به دانش آموزان خود و استفاده از آخرین فن آوری ها و تجدید نظرهای آموزشی برای تقویت تعامل فعال بین معلم و دانش آموزان خود شناخته شده اند.

در مقابل، برای آموزش در ایران، مدرسه فقط یک ساختمان سنتی است و از نظر تجهیزات، فناوری و حتی خدمات بهداشتی نا کافی است. صرفا اهمیت آموزش در کشور نشان دهنده تأثیر نه چندان قابل ملاحظه آن برای رشد اقتصادی و توسعه کشور است. علاوه بر این، سیستم آموزشی در ایران به دلیل حوزه های آموزشی کمتر از درجه پایین تری از رتبه بندی در سازمان جهانی بهداشت برخوردار است.

به طور کلی، کیفیت آموزش در چین به دلیل بودجه بندی قابل قبول و توجه به رشد اقتصادی استوار است، درحالی که در ایران به دلیل کمبود بودجه و توجه کمتری به رشد اقتصادی سیستم آموزشی بسیار محدود است. با این وجود، ایران همچنان تلاش می کند تا از مدل آموزشی چین الگو گرفته و سیستم آموزشی قوی تری برای دانش آموزان خود ایجاد کند.

سطح دانشجویان در چین و ایران

سطح دانشجویان در چین و ایران موضوعی است که مورد توجه بسیاری از افراد قرار گرفته است. چین با داشتن یکی از بزرگترین مراکز تحصیلی جهان، در حال جذب دانشجوان از سراسر جهان به خود می‌باشد و سطح دانشجویان در این کشور بسیار بالاست. با توجه به اینکه خود دولت چین به اخذ مدارک تحصیلی بسیار اهمیت می‌دهد، دانشگاه‌های این کشور تلاش بر این دارند که دانشجوان آنان با سطح عالی از دانش و مهارت به بازار کار وارد شوند.

اما در مورد ایران، وضعیت کاملاً متفاوت است، سطح دانشجویان در این کشور دچار مشکلاتی هستند. با وجود آنکه دانشگاه‌های ایران به بهترین شکل ممکن در حال آموزش و پرورش دانشجوان هستند، اما مسئله استخدام و بکارگیری دانشجویان مشکل‌سازتر شده است. از این رو، بسیاری از دانشجویان ایران در آغاز فرایند بالقوه خود برای شروع کار در بازار کار با مشکلاتی مواجه هستند.

در نتیجه، اگرچه سطح دانشجویان در چین بسیار بالاتر از ایران است، اما باید توجه داشت که این مسئله نه تنها به عوامل دانشگاهی بستگی دارد بلکه به عوامل اقتصادی و سیاسی کشورها نیز وابسته است. در عرصه بین‌المللی، دانشگاه‌ها و دانشجوان آنان همواره مورد توجه قرار گرفته‌اند و تحلیل و بررسی موضوع سطح دانشجویان در چین و ایران نیز به عنوان یکی از مهم‌ترین موضوعات در حوزه تحصیلات بین‌المللی شناخته می‌شود.

درصد دانشجویان خارجی در چین و ایران

درصد دانشجویان خارجی در چین و ایران یکی از موضوعات پربحث در حوزه تحصیلات بین‌المللی است. در چند سال اخیر، با افزایش تعداد دانشجویان خارجی در سراسر جهان، این موضوع برای مقایسه بین کشورها و انتخاب منابع آموزشی برای دانشجویان بین‌المللی بسیار مهم شده است.

با توجه به آمارهای موجود در دانشگاه‌های چین و ایران، اختلاف چشمگیری در درصد دانشجویان خارجی در دو کشور وجود دارد. در چین، بیش از 652،000 دانشجوی خارجی در دانشگاه‌های مختلف این کشور تحصیل می‌کنند. این درصد، حدود یک سوم از کل دانشجویان خارجی در سراسر جهان را شامل می‌شود. بیشتر دانشجویان خارجی در چین به عنوان دانشجویان دستیار (فلوشیپ) یا دانشجویانی که از مقام یا بورسیه‌های دولتی یا خصوصی برخوردار هستند، وارد این کشور شده‌اند.

از سوی دیگر، در ایران، تعداد دانشجویان خارجی که در دانشگاه‌های این کشور تحصیل می‌کنند کمتر است. در صورتی که دانشگاه‌های ایران همواره به دنبال جذب دانشجویان خارجی هستند، طبق آمار سازمان سنجش آموزش کشور، فقط ۲۸۵۴ دانشجوی خارجی در دانشگاه‌های این کشور قرار دارند، که این درصد در مجموع دانشجویان موجود در دانشگاه‌های ایران بسیار پایین است.

به عنوان یک نتیجه از تحقیقات انجام شده در زمینه درصد دانشجویان خارجی در چین و ایران، می‌توان گفت که جذابیت تحصیل در چین برای دانشجویان خارجی بسیار بیشتر است و این ممکن است به دلیل شیوه‌های آموزشی و زندگی بهتر در چین باشد. با این حال، ایران همچنان به دنبال جذب دانشجویان خارجی است و تلاش‌های برای بهبود شرایط تحصیلی و زندگی برای دانشجویان خارجی در این کشور انجام می‌شود.